#TdF2022 11. Etap: Albertville > Col de Granon, 151.7 km

Ev sahipliği yapar uslu durur derken evinde gövde gösterisi yaptı kaçtı yakalandı, Polka Dot Mayo ile tur attı, kaçtı yakalandı, bıraktı derken EF Education-EasyPost takımının Danimarkalı pedalı Magnus Cort Nielsen 10. etabın sonunda Megève ziresindeki bitiş çizgisinden “bir yakalanamayan olarak” zafere pedalladı!

Son 1 km

Yazması kolay izlemesi zor: Kaçışa karşı atak yapıp liderliği ele alan son dörtlü Luis Leon Sanchez, Nick Schultz, Dylan van Barlee ve  Matteo Jorgensen son 1km içinde birbirilerine bakıp o kadar yokladılar ki kendilerini kaçış tarafından takip edildiklerini unuttular ve son 300 metre yakalandılar. O ana dek yarışı bitşrmeye odaklanan Magnus Cort önünde zafere açılan br kapı görünce pedallamaya başladı ama Schultz bırakmadı, zorladı:

Nielseni zorlayan isim günün bir diğer kaçağı BikeExchange – Jayco takımının genç Avustralyalısı Nick Schultz olurken ikilinden kimin bir basamak yukarı çıkıp kimin bir basamak aşağı ineceğini fotofiniş tayin etti!

10. Etabın öne çıkan anları

Peloton mu? Arayı arayı ben sarı mayoyu bulacağım ya Velominati deyi Alplerde dolanmaya başladığımız 148 km kısalığıyla 10. Etabın başından itibaren UAE Emirates ve INEOS Granadiers takımlarının kontrolündeki peloton “laissez-faire, laissez-passer” deyip etabı kaçaklara altın tepside sundu. Öyle ki Tadej Pogacar ve bugün de George bennettin Covid-19 testinin pozitif çıkmasıyle yarışı bırakınca 6 kişi kalan takımı gönüllü bir şekilde Sarı Mayoyu devredecekti; zira 6. Etapdan beri Maiilot Jaune taşımaktan yorgun düşen ve eksilen takımın da dinlenmeye ihtiyacı var Alp Sıradağları ve peşinden Pirenelerde görülecek hesaplar öncesi. Ancak kaçış içindeki en iyi süreye sahip isim Lennard Kemna ne yazık ki etap sonunda Tadej Pogocar ve pelotonun 8:54 dakikada bitiş çizgisinden geçince 10 saniye ile sarı mayoyu sırtına geçirme şansını kaybetti.

Günün sonunda Genel Klasman içine ilk 20 dışından iki isim Lennard Kemna ve Luis Leon Sanchez girince Pogocar haricinde herkez 1-2 basamak yerinden oldu.

Sıralı tam liste

Gelelim bugunkü etaba

Baştan söyleyelim: Bu seneki Le Tour biri açık diğeri gizli iki Kraliçe Etaba sahip. Biri bugün karşımızda: Alplerin kalbine dağlar dağlar diye pedallıyoruz… 30 yıl önce Kış Olimpiyatlarına ev sahipliği yapan kayak cenneti Albertville komününden yola çıkıp 152 km içinde üç dağ geçidini aşıp İtalya ile doğal sınırı çeken Alp Dağlarının yücelerinden Col du Granon zirvesine uzanıyoruz.

Profil bir hatli çetin: L’Alpe d’Hüez bu senenin Le Tour takvimine eklenmiş, üstelik bitiş çizgisine ev sahipliği yaparken çoğu kez inilen bazı çıkılan Lacets de Montrevnier öksüz kalmasın diye saklı hazinemiz, Kraliçe Etabımızın açılış tırmanışı olarak yer buluyor kendisine.Günün ilk tırmanışı Lacets de Montrevnier 782 metre rakıma konuşlu, 3.4km uzunluğunda ve ortalama eğim %8 üzerinde ve tam tamına 18 adet örgüsü, firketesi, kapalı dirsek viraja sahip; L’Alpe d’Hüez tırmanışından tek eksiği bir Dutch Corner tabii ki, bir de kısa olması.

Montrevnier dağ geçidini döne sevdiğim misali tırmanıp düzlüklere inen pelotonun karşısında bu kez Le Tour tarihinin pek sevdiği 1566 metreden pelotonu selamlayacak Col du Telegraphe zirvesi yer alıyor ki, Cat 1 sınıfı zirveye uzanan yol 12 km uzunluğunda ve %7 eğime sahip. Telegraphe geçidini kim açtıysa telgrafın tellerine kuşlar konsun diye açmış: Nişan taşı olsun, haberleşme direği olsun, köşe taşı olsun hepsi aynı eğimde yükseliyor asumana doğru: %7

Col du Telegraphe dağ geçidi geride kalır kalmaz yüksek yüksek tepelerde dolanmaya devam ediyoruz, hedef yüksekte: Le Tour da bu senenin ilk HC sınıfı tırmanışı Col du Galiber karşımızda! 2642 metre rakımdaki Galiber geçidi arşın arşın tırmanılacak, ama can da çıkacak; zira bu uzunlukta bir tırmanışın arasına serpiştirilmiş yalancı düzlükler grupettonun nefes almasına, Sarı Mayonun da yer alacağı elit pelotonun silkeleme atakları yapmasına, kaçakların da ipi koparmasına yardımcı olacak. Ara çayı misali yaylalaşamayan bu düzlükler sonrası hep bir yukarı yönlü eğimler var, söyle bi %7-8 arası. Esas son 2 km içinde %10 eğime sahip duvarların acısı da sonsuzluk ve ötesi inişinde dinecek gibi:

Zirvesinden etabın 106. km’sinden geçilecek Col du Galiber geride kalınca, ilk geçen pedal Souvenir Henri Desgrange için konulan ödüle de pedallayacak, yaklaşık 33 km uzunluğunda bir iniş bekliyor pelotonu Alp Dağlarının vahşi kalbine uzanan… 139. km’de Col du Granon dağ geçidinin eteklerinden zirvesine doğru günün son çilesi balşayacak: 12 km süren bir diğer HC sınıfı tırmanışın ortalama eğimi istikrarlı bir yakıcılık ve de kırıcılık ihtiva ediyor: %9! Bu kadar vahşi bir eğime sahip Col du Granon tırmanışının tam ortasında yapılacak ataklar silkeleyici olacaktır, zira eğim %9 altına hiç inmeyecek; burada silkenese de bir şekilde tutunmayı başaran pedallar birbirilerini son 1,5 km içinde yeniden ölçüp tartacaktır, eğim yine, yeniden %9!

İş bu yazının satır aralarına Cem Karaca ve Barış Mançonun önderlik ettiği Anadolu Rock Müziğinin köşe taşı şarkılarının bazı dizeleri, kalıpları serpiştirilmiştir.