O an… Peter Sagan: Beni Kükrerken Duyun!
Sagan aşağı Sagan yukarı derken traş edilmemiş bacaklarıyla sezon açılışı yaptığı Tour de San Luis’den Double Espresso olduğunu kanıtladığı Katar’ın Doha kentindeki UCI Erkekler Dünya Şampiyonasında bir kez daha zafere uzanmasına dek tüm yıla damgasını vurdu.
Fotoğraf karesinin en solunda yer alan İtalyan Giacomo Nizzolo’ya dikkat… Üst üste ikinci kez dünya şampiyonluğunu kutlayan Peter Sagan, zafer sonrası uzatılan mikrofonlara son 500 metreye dek şansının olmadığını, ama atakların, kendisine göre, sola doğru kayınca bir anda Nizzolo’nun yanında bir boşluk belirdiğini ve atağa kalkıp zafer için saldırdığını söyleyecekti. Eğer Nizzolo beni fark edip daha sağa kaysaydı, bitiş çizgisi o kadar yakındı ki fren yapmayı düşünmedim bile, basıp gidecektim… Zafere uzanmak böyle işte!
Ancak ne Gent – Wevelgem, ne kazanmayı öğrendiğinin tescillendiği De Ronde zaferi, ne Paris – Roubaix’de Cancellara’nın kazasından kıl payı kendisini kurtarması, ne Tour de France’da kazandığı etap zaferleri ve yeşil mayo ve de üst üste iki kez kazandığı gökkuşağı mayo Rio Olimpiyat (Yaz) Oyunlarında yol bisikleti disiplininde yarışmama kararını affettirecek.
Sagan’ın yürümesi Chris Froome’un Mont Ventoux’un zirvesine koşmasından biraz farklı… Zira mekanik sorun yüzünden teknik destek noktasına dek yürüyen Sagan ne yazık ki tur yiyecek ve sıralamada geriye düşecekti.
Yol bisikleti parkurunun çok fazla dağlık olduğunu ifade edip biraz da kafa dağıtmak için dağ bisikleti yarışına katılan Sagan değil yıl boyunca yarışan, dört yıldır bu disiplinde madalya peşinde ter döken dişli rakipleri karşısında umduğunu bulamayacaktı. İsviçreli deneyimli isim Nino Schurter olimpiyat altınını evine götürürken Sagan da teknik aksaklıkların da yardımıyla tur yiyerek yarışı tamamlayacaktı.
Bahar Klasiklerinden bir yarış değil, Rio 2016 Yaz Olimpiyat Oyunları Erkekler Yol Bisikleti Yarışı parkuru… Son 100 km’de Cat1 sınıfında yer alan Vista Chinesa (8,5 km uzunluk, ortalama %5,7 eğim ve 500 metre irtifa kazancı) zirvesinin tekrar tekrar geçilecek olması büyük turların gediklisi tırmanış profilindeki pedalları öne çıkartsa da son düzlük klasikçilere hitap ediyordu.
Peki pişmanlığı neden? 237.5 km uzunluğundaki parkur değil olimpiyat tarihinin bu sezonun en zor parkuruydu diyebiliriz: Zira, birbirini tekrar eden zorlu tırmanışlarıyla Bahar Klasiklerinden eksik kalmayan yarışın sonunda olimpiyat altınının olması, büyük turlarda podyum yüzü gören birçok ismin yarış takvimini sezon başından itibaren Olimpiyat Oyunlarına göre düzenlemesi mücadelenin zorluk dozunu parkurdan bağımsız arttırdı:
- Bir ilkin peşinde pedallayan üç büyük turu da kazanan Nibali
- Emekliliği öncesi son bir düelloya daha çıkan Joaquim Rodriguez,
- Le Tour zaferini üçleyen Chris Froome,
- Bir yıldız fabrikası gibi çalışan Kolombiya,
- Panzerwagen Almanlar
- ve Klasiklerin anavatanı Belçika
ve bu isimlerin etrafında kenetlenen takımları da hesaba katarsak zaten rengarenk olan pelotona rekabet ve hırsın rengi, kan, ter ve acı da ekleniyordu.
Heyecan içinde gülümseyerek zafere, Olimpiyat altınına doğru pedallayan isim Belçikalı Greg van Avermaet… Biraz sonra ellerini açıp heyecan içinde zafer pozunu verecek. Jakob Fulgsang ise altın madalyanın parıltısını görüp takip grubuna karşı atak yapıp son düzlükte Avermaet ile mücadele etmesine karşın, ülkesi Danimarkaya gümüş madalya ile dönecek. Fotoğraf karesinde yer almasa da mücadeleyi çok iyi sürdüren ama bir sprinter olmadığı için patlayıcı gücü tükenen ve son 1 km’de çoktan bronz madalyaya razı olan isim de Polonyalı Rafal Majka…
Sagan’a geri dönelim… Olimpiyat altınına uzanan isim, kendisi gibi olgunluk çağında kazanmasını çok iyi öğrenen ve ikincilerin içinde en iyisi Belçikalı Greg van Avermaet olunca pişmanım demesini de bildi.
Bonus: Peter Sagan Grease Parodisi