TCRno4: 12. Gün Durum Raporu – 10 Ağustos 2016
Alperden, Akdenizden, dağlardan… Kısacası kahramanlarımızdan haber var.
Bıyıklı Berk der ki Kahpe rüzgar ben sana ne ettim? / Bıyıklarımı savurdun beni haldan hala düşürdün / Ser verip sır vermez yalçın dağlar / Yol verin geçem nazlı yarime kedilerime gidem…
#TCRn4s55 Berk hâlâ Hırvatistan sınırları içinde var gücüyle rüzgara karşı pedal çeviriyor. Öyle ki “Bugün kokmuyorum lan, yıkandım dün karıncaların yuva yaptığı odamda. Akşama kokarım ama. Dağın tepesinden aşağı iniyorum rüzgar hızımı kesiyor, eğim de var oysa ki, pedal çevirmeden inmem lazım ama ne mümkün. Ağzına sıçayım emi rüzgar, ne ettim ben sana!” diyen Berk’e bıyıkları da yardım etmemiş olmalı ki, “marketin tekinde kefir buldum la, lıkır lıkır içiyorum, kendime geldim” dedi. Berk, Hırvatistandan çıkana dek pedal çevirmek amacında. Sonra yolu Mostar üzerinden CP4 noktası!
#TCRn4s145 kanun adamı Sertaç’ın ise bütün günü sele üzerinde geçti desen hatalı olmaz. Durmitor Dağ Geçidini tırmanırken yağmura yakalanan, üzerine soğuk yiyen Sertaç geceyi güvenli bir yerde geçirdikten sonra sabah geç sayılabilecek bir saatte yola çıktı. Sonrası ise bildik hikaye: Ver elini yalçın dağlar… Tekrar olacak ancak Karadağ, adı üstünde Karadağ! Bir şey tutmakta zorlanan Sertaç’ın bilek ve işaret – baş parmakları arasında ağrı – sızı ve de 12 günün yükü birikmiş durumda… Şimdi ise en güzel haber: Sonunda Karadağ geride kalırken fakirlikten kırılan Kosovanın düzüne indi Sertaç ancak internet bağlantısı sıkıntılı… “Gündüz gözüyle olsa neyse ama şimdi otel, kalacak yer bulmak sorun; hava durumuna bakamamak…” Sertaç bu geceyi Kosovada geçirecek gibi.
Bir sınır daha geride kalırken son durak artık Çanakkale, tabii yersen: Önce Kosova, sonra Makedonya ve Yunanistan, en son Edirne üzerinde bir satır köfte yedikten sonra ver elini Çanakkale!
#TCRn4p206 2in1 Muammer ve Burkay ise aerobar üzerinde yeniden hayata döndüler! Dün akşam vardıkları CP4 noktasında iyice dinlenen ikili sabahın ilk ışıklarında yola çıkıp Karadağı bir daha görmemek üzere ardında bırakırken Kosovaya iner inmez aerobar sefası yapmaya başladı. Hatta Muammer ile son konuştuğumuzda “uzandım aerobara kuruyemiş yiyorum, Burkay da öyle” diyordu! Burkay ise “aerobar üzerinde bir ömür geçirebilirim olm, düze iner inmez yattık barların üzerine birbirimizi çeke çeke pedalladık. Kosova düz zaten, biter bu gece” diyor.
Az kaldı arkadaşlar, tüm karmaşasıyla Türkiye sizi bekler!